Skontaktuj się z nami:
DOROTA ÖZDEMIR

POMOC PSYCHOLOGICZNA I PSYCHOTERAPIA

Aby zapisać się na wizytę napisz lub zadzwoń: +48 501 104 012

Carl Rogers był współtwórcą podejścia humanistycznego w psychologii – jednego z głównych kierunków we współczesnym rozumieniu człowieka. Wiele jego idei wywarło wpływ nie tylko na psychoterapię humanistyczną, lecz także na inne kierunki terapeutyczne.

Carl Rogers stworzył podejście psychoterapeutyczne nazwane psychoterapią skoncentrowaną na osobie ( nazwaną także nastawioną na klienta). Rogers rezygnując z pozycji eksperta zamiast słowa „pacjent” zaczął używać „klient”, przebudował jednocześnie dotychczasowe rozumienie relacji terapeutycznej. Klient w terapii dzięki temu podejściu został umieszczony w centrum jako ekspert w swojej własnej sprawie. Terapeuta dzięki poznawaniu indywidualnego, niepowtarzalnego i subiektywnego świata klienta, mógł stwarzać wystarczająco dobre warunki do zmiany.

Rogers wierzył, że człowiek przejawia podstawową i wrodzoną tendencję do zachowania siebie i do konstruktywnej realizacji swojego własnego potencjału i dąży do spełnienia i osiągnięcia możliwie najwyższego poziomu człowieczeństwa. Także podstawową siłę napędową człowieka nazwał tendencją do samourzeczywistniania. Tendencja ta może być jedynie ograniczana przez środowisko, w którym znajduje się dana osoba. W środowisku niesprzyjającym, rozwój człowieka może zostać zahamowany, a sam rozwój poszczególnych osób może być bardzo różny ze względu na niepowtarzalność istoty ludzkiej.

W dążeniu do samourzeczywistnienia niezwykle ważne dla człowieka jest zaspokojenie potrzeby uznania przez innych. Potrzeba ta charakteryzuje się chęcią do bycia zauważonym i „potwierdzonym” przez inne osoby. Bycie zauważonym przez innych uruchamia proces uznania dla samego siebie, natomiast klimat krytyki, braku akceptacji, sprzecznych ocen i braku pełnego przyjęcia, może wytworzyć u człowieka poczucie lęku, cierpienia i zahamowanie tendencji samourzeczywistniania.

Brian Thorne „Carl Rogers”